Роберт Фрост е еден од најдобрите американски поети на 20 век. За своето творештво има добиено 4 Пулицерови награди.
Роберт Фрост бил роден во Сан Франциско на 26 март 1874 година. Тој се запишал и на колеџот Дартмут и на Харвард, но никогаш не успеал да дипломира. Тој израснал како градско дете, но откако се откажал од факултетот, купил фарма во Њу Хемпшир каде што го поминувал целото свое време. Во 1912 година ја продал фармата и се преселил во Англија за да може комплетно да ѝ се посвети на поезијата.
Има издадено 16 збирки поезија и има добиено Пулицерова награда за 4 од нив (1923, 1930 1936, 1942). Денес се смета за култен писател и неговитe песни се обработуваат во училиштата во САД. Универзитетот Харвард му има доделено почесна диплома.
Она што е исто така занимлив факт е дека учествувал во ингаурацијата на Џон Кенеди во 1961 година каде што читал една од своите поеми, а и ги претставувал Соединетите Американски Држави во неколку службени мисии.
Починал во 1963 година и е погребан во Вермонт, САД.
Роберт Фрост е навистина исклучителен поет, чии дела одекнуваат низ годините. Меѓу неговите најпознати поеми се „Една снежна ноќ запирајќи во шумата“, „Патот кој не бил изоден“, „Оган и мраз“ и други.
Денес ви претставувам едно видео во кое Роберт Фрост ја рецитира една од неговите најпознати и најдобри поеми, „Една снежна ноќ запирајќи во шумата“.
Се работи за една исклучително прекрасна и моќна поема. Доколку ја немате прочитано, најпрвин прочитајте ја поемата на оригинален англиски јазик (се потрудив да ја најдам на македонски јазик, но не можев да ја најдам):
Stopping by Woods on a Snowy Evening – Robert Frost
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake.
The only other sound’s the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
А сега, во продолжение погледнете го и слушното прекрасното цитирање на Роберт Фрост на сопствената поема.
Кафе и книги 