Март си замина, полека дојде април, а со тоа веќе и навлеговме убаво во пролетта. Април е мојот омилен месец, такашто едвај чекам да го исполнам со многу книги, кафе и насмевки, а се надевам и вие ќе имате месец исполнет со книги. Во продолжение прочитајте кои книги ги прочитав во март и инспирирајте се за вашето следно четиво!

„Триумфална капија“ – Ерих Марија Ремарк

Издавачка куќа: „ТРИ“
Оцена: 5/5
Осврт: Ова е една од оние книги кои длабоко навираат во душата на човекот и кои даваат прекрасен увид на времето во коешто се напишани. Ремарк во оваа книга ни ја раскажува приказната на Равик, политички емигрант кој живее во Париз и нелегално работи како хирург. Тој избегал од Германија токму кога Хитлер целосно ја запоседнува Германија и има генерално песимистички и меланхоличен пристап кон животот.

Тој живее во хотелот „Интернационал“ кој на некој начин е засолниште за емигранти од сите држави низ Европа: Русија, Шпанија, Италија, Германија, итн. Тој сосема случајно ја запознава Јоана и иако е недоверлив и не си дозволува себеси да се опушти и да верува во љубов, сепак животот има начин како да му покаже дека не може вечно да се штити и дека дури и во најмрачните моменти од човековата цивилизација, човековата душа може да најде нешто чисто, нешто што ќе му даде надеж, а тоа е љубовта.

Се работи за една длабока и прекрасна книга, која не се чита во еден здив, бидејќи ова е една од книгите во кои длабоко се навлегува, во која секоја страница е темелно разработена и на неверојатен начин се објаснува состојбата на човековата цивилизација. И иако тематиката и дејството се случува непосредно пред Втората светска војна, сепак голем дел од темите се многу актуелни и денес, а тоа кажува колку е оваа книга безвременска. Топло ви ја препорачувам!

„Куќа на убавината“ – Мелба Ескобар

Издавачка куќа: „Матица“
Оцена: 2.5/5
Осврт: Клер е жена во поодминати години која после долги години во Париз се враќа во родната Богота за да ги помине во мир своите пензионерски години и воедно отвора своја ординација и работи како психолог. Таа еден ден случајно поминува покрај еден козметички салон и се запознава со Карен, со која подоцна развива и пријателска врска. Таа постојано оди таму и дознава многу работи за животот на Карен кои подоцна ни ги раскажува на нас, читателите.

Сите жени во овој козметички салон на еден или на друг начин се поврзани меѓу себе, а една од централните теми е убиството на тинејџерката која била кај Карен на третман и Карен е една од последните луѓе кои ја виделе жива. Ова е класичен трилер во кој има многу заплети, многу ликови и мистерии, а навлегува и во темата за политичка корупција, моќ и избегнување одговорност.

Во суштина самата замисла е многу интересна, мене малку ми пречеше менување на стилот на нарација, еднаш раскажува Клер, еднаш Карен, еднаш некој друг (непознат) наратор, еднаш Лусија, еднаш мајката на Сабрина, еднаш Сабрина и така во круг. Што и генерално не е некој проблем, ниту пак е прва книга во која се случува ваков тип на различни наратори, но проблемот е што тука не ја збогатува приказната, само создава некаков тип на конфузија.

Мислам дека самата писателка некако си го нема пронајдено стилот на пишување и многупати експериментира за време на раскажувањето на приказната, во обид да си го пронајде стилот. Генерално, моите забелешки се во насока на тоа како е напишана приказната и стилот на пишување, иако замислата и самата приказна се интересни.

Доколку сте љубител на трилери и сакате мистериозни приказни, оваа книга одлично ќе ви легне, одлична е за пред спиење или за некое саботно попладне.

„Кралевите на мамбото свират љубовни песни“ – Оскар Хиуелос

Издавачка куќа: „Арс Студио“
Оцена: 4/5
Осврт: Повеќето од вас сигурно ја знаат оваа приказна олицетворена преку Антонио Бандерас и Арманд Асанте во филмот „Кралевите на мамбото“, филм кој ни ја даде безвременската песна „Beautiful Maria of My Soul“. Се работи за прекрасно напишана книга, страстна, полна со чувства, меланхолија и носталгија. Потсетник на едно време кое повеќе го нема, а книгата е така напишана, што и вие самите ќе се соживеете со носталгијата на Сесар Кастиљо и ќе посакате и вие да се вратите во 50-тите години на 20 век и тоа во Њујорк, иако не сте го живееле тој период и не сте ни биле во Њујорк.  

Оваа книга ја има добиено Пулицеровата награда за книжевност (фикција) во 1990 година и тоа со право. Сите сцени се живописно опишани, а вие како читател можете да ја почувствувате секоја радост, секоја болка, секоја испеана нота, а додека „Кралевите на мамбото“ свират и вие можете во главата да ги слушнете сите инструменти.

Сесар и Нестор пристигнуваат во САД во потрага по подобар живот и започнуваат музичка кариера, свирејќи во различни локали и создаваат добар круг на познаници. Сесар е екстровертен, сака луѓе, жени, алкохол, слава, а Нестор е меланхоличен, тажен, носталгичен и тагува по својата Марија од Хавана. Токму од таа меланхолија и тага се раѓа и нивниот најголем хит „Убавата Марија од моето срце“. Книгата е раскажана од гледната точка на Сесар, кој веќе остарен и во залезот на својот живот, седи во неговиот омилен хотел од младоста и се навраќа на најубавите, но и најтажните моменти од неговиот живот.

Со задоволство ви ја препорачувам оваа книга, јас навистина уживав, а ме инспирираше и повторно да го погледнам филмот!