Конечно е петок! Петок е среќен и прекрасен ден! Се надевам дека викендов ќе ви помине со одлично кафе и одлични книги! За да може да го започнеме викендот на најубав можен начин, денес на блогот читаме македонска поезија, а изборот падна на една прекрасна песна на извонредниот Игор Исаковски!

Ајде – Игор Исаковски
(не би требало да е тешко)

ајде пак да се гледаме како првиот пат
ослободени од замисли а полни страсни желби
ајде, љубов, како што се сретнуваме со мислите
и пак и пак сфаќаме дека истото го кажуваме

ајде да ги арчиме сите денови и ноќи
со уживање да ги цицаме до срж и крв
и жедта да ја гаснеме со оган, со безброј
жарчиња, со здивови длабоки како ветер

ајде да запалиме уште еден оган
во кој само ние ќе се пеплосаме и од кој
во искри одново ќе се родиме.
не би требало да е тешко.

ајде да пловиме низ деновите
кога песните ни се измолкнуваат
од под прстите – како да се брзи ѕвезди –
а ние да им се смееме: и на песните
и на прстите и на ѕвездите.

ајде да пловиме како облаци
наполнети суштина и сознание:
имаме само сегашност и во неа себеси.
надвор од тоа, минатото и иднината
не демнат како крволочни очи.

ајде да се бакнеме додека се смееме:
да ги измешаме здивовите како чудесна
смеса од која заедно се градиме, како
куќа вон сите светови. таа што ќе не прибере.
таа во која единствено може да не собере.