По повод 1 Мај, Меѓународниот ден на трудот, денес на блогот ја читаме и споделуваме песната „До еден работник“ од Кочо Рацин, чии песни жестоко ја критикувале експлоатацијата на трудот и работниците и кои претставуваат симбол на макотрпниот труд на работниците и нивните страдања и борба за подобар живот. Нема посоодветен човек и посоодветни стихови за споделување на овој ден.

Честит 1 Мај!

До еден работник – Кочо Рацин

Да бидеш човек, да имаш топла крв,
да мислиш со глава и да работиш со рака
и па да бидеш нешто мртво.
През цел свој живот и ден и ноќ
да се трудиш и мачиш
и па да бидеш гладен и страден.

Работник – патник:
да немаш ништо, да страдаш за сичко –
а ти и твоите браќа да праите сѐ!
Палати да праиш
да живееш у изба –
од лулка до гроб
да бидеш роб.
Од вашата мака
да живеат друзи!

О, братко! Плукни на таков живот!
Со браќата твои, со маката ваша,
сронете го овој свет
и нов направете –
братски!