Симон де Бовоар била еден од најголемите интелектуални гласови на 20 век, жена која помогна да се создаде патот за современиот феминизам. Денешната објава е посветена токму на неа, односно во продолжение може да го прочитате текстот на Роси Лесо за „Колектор“ во кој Лесо изложува пет интересни факти за Бовоар.

(Извор на сликата: Paris Review)

Родена во Франција, таа била феминистка, општествена активистка, теоретичарка, филозофка и романсиерка. Нејзините незаборавни текстови немаат изгубено ништо од нивната општествена важност и се релевантни и денес. Филозофскиот есеј на Бовоар, „Вториот пол“ од 1949 година, ја постави основата за модерното феминистичко движење. Таа беше поврзана со филозофската школа на Егзистенцијализмот заедно со нејзиниот партнер, филозофот и романсиер Жан-Пол Сартр и филозофот и писател Албер Ками (иако Ками ја отфрлал таа етикета). Во продолжение прочитајте пет факти за неа.

Во детството, Симон де Бовоар добила строго католичко воспитување

Бовоар била израсната во строго католичко семејство. Голем дел од своето образование го поминала во манастирски училишта. Во еден момент од младоста, таа дури и размислувала да стане калуѓерка. Но, на 14-годишна возраст, Бовоар доживела целосна криза на верата и се откажала од секаква религија. Наместо тоа, таа се занимавала со филозофија, литература и математика.

Студирала на Сорбона

Откако го напуштила домот, Бовоар студирала филозофија на престижната париска Сорбона. Таа била студентка со високи достигнувања. Кога дипломирала на 21-годишна возраст, таа била најмладата што заработила агрегација по филозофија. Во својата последна теза од 1929 година, таа се фокусирала на животот и делото на германскиот математичар и филозоф Готфрид Вилхелм Лајбниц.

Нејзин животен сопатник бил Жан-Пол Сартр

Кога имала само 21 година и сè уште била студентка, Бовоар се запознала со колега-студент и надежен филозоф по име Жан-Пол Сартр. Тие започнале романтична врска заснована на длабока интелектуална врска. Тие останале блиски придружници до крајот на својот живот, меѓусебно влијаејќи и обликувајќи ја природата на нивното творештво. Сепак, тие имале неконвенционален однос, дури и според денешните стандарди. Тие никогаш не се венчале, ниту имале деца, никогаш не делеле куќа и имале отворена врска, дозволувајќи си еден на друг да прифатат низа љубовници надвор од нивната врска. Сепак, Сартр бил промискуитетен, а Бовоар ретко влегувала во односи со други.

Таа била водечка егзистенцијалистка

Во текот на нејзината долга кариера, Бовоар ги испитувала идеите околу човековото постоење и правото на поединецот да го гради својот пат во животот. Притоа, таа го илустрирала стилот на егзистенцијалистичката филозофија. Во нејзиното прво големо објавено дело, романот „Таа дојде за да остане“ од 1943 година, Бовоар напишала измислена приказна за љубовниот триаголник меѓу неа, Сартр и студентката Олга Косакиевич. Таа го искористила романот за да ја преиспита природата на совеста на поединецот во однос на другите интимни односи. Други романи кои истражуваат слични теми на индивидуалноста и свеста се „Крвта на другите“ од 1945 година и „Сите луѓе се смртни“ од 1946 година.

Таа била радикална феминистка

Во 1949 година, Бовоар го објавила долгиот есеј од 1.000 страници со наслов „Вториот пол“. Во овој текст таа ја критикува длабоко вкоренетата патријархалност на општеството и нејзиното делегирање на жените во „граѓани од втор ред“, кои, како што тврди, се таму само за да им служат на машките потреби и желби. Таа напишала: „Човек не се раѓа, туку станува жена… ѝ се сечат крилјата и потоа ја обвинуваат дека не знае да лета“. Најстрогите критичари го сметале есејот на Симон де Бовоар за непристоен и неморален. Во меѓувреме, Ватикан дури го додал есејот на нивната листа на забранети текстови, покажувајќи колку европското општество во тоа време сè уште било конзервативно. И покрај сите контроверзии, есејот сепак стана најважното и најславното дело на Бовоар, витален претходник на современиот феминизам.

Извор.