Денес на блогот читаме прекрасни стихови од Лилјана Дирјан.

Светот – мојот брат – Лилјана Дирјан

Не пијам ни капка од вашата вода шербетлија
се протегам по седум мориња неоштетена
крстарам по светот (мојот мокар и мрачен брат
во сопствено солило ме чува)
со отровна крв и млад ’рбет
за Вас јагула сум
па не чепкам по вратите на земните светци
за трошка удобност, четвртина работна маса
годишен одмор и бонови за храна
се протнувам низ густата жица се разлагам
и се спојувам себеси брзо
пред да ме сомелат турбините
студот ме одржува свежа и лизгава
сита сум од малку алги и свеж воздух
затоа понекогаш скокам од водата кон небото
и пишувам ретко но точно
со празнини на хартијата
за кои не се извинувам ниту простувам
сега
за она што се сеќавав
илјада години однапред